کرامت پنج

«يكى از متوسلين به امامزاده قاسم  عليه‏ السلام نقل مى ‏كند كه: «بنده‏ ى حقير، حدود ده سال پيش، حاجتى شرعى داشتم و مشكلم حل نمى‏ شد. به زيارت امامزاده قاسم  عليه‏ السلام رفتم. بعد از زيارتنامه و اذن دخول، دو ركعت نماز خواندم و مشغول خواندن دعاى توسّل شدم و ضمن درد دل و گفتگو با آن حضرت، متوسّل به حضرت زهرا  عليه السلام شدم و حاجت خود را گفتم. پس از طواف دور ضريح و گريه و زارى، از خود بيخود شدم و براى استراحت، به يكى از اتاق ‏ها كه قبلاً به‏ عنوان مسجد بالاسر بود، رفتم. پس از كمى استراحت، خوابم برد. در عالم خواب به سمت ضريح حضرت رفتم. سر نورانى امامزاده، از داخل ضريح قسمت بالاى حرم نمايان شد. آن حضرت، به اسم صدايم زد كه: «به چه كسى متوسّل شده‏ اى؟» گفتم: «متوسّل به حضرت زهرا شده‏ ام.» گفت: «خوب دربِ خانه ‏اى را زدى.» از خواب بيدار شدم و بعد از مدت كوتاهى،به واسطه حضرت باب المراد حاجت من داده شد.» اين مطلب را آقاى عباس غلامعلى ‏پور، در مورخ 8/12/1387 نقل كرده و در برگه كرامات القاسميه ثبت گرديده است.